İlişkisel bir veritabanının birincil özelliği, bir tablodaki her kayda atanan benzersiz bir tanımlayıcı olan birincil anahtarıdır. İyi bir birincil anahtar örneği, bir kayıt numarasıdır. Her kaydı benzersiz kılar, verilerin birden fazla tabloda depolanmasını kolaylaştırır ve ilişkisel bir veritabanındaki her tablonun birincil bir anahtar alana sahip olması gerekir.
İlişkisel veritabanlarının bir diğer önemli özelliği, verileri birden fazla tablo üzerinde tutabilmeleridir. Bu özellik, yalnızca bir tabloya sahip olabilecek basit düz dosya veritabanlarının sınırlamalarının üstesinden gelir. Bir tabloda depolanan veritabanı kayıtları, birincil anahtarla diğer tablolardaki kayıtlara bağlanır. Birincil anahtar tabloya bire bir ilişkide, bire çok ilişkide veya çoktan çoka ilişkide katılabilir.
İlişkisel veritabanları, kullanıcıların veritabanı tablolarındaki veri girişlerini silmelerini, güncellemelerini, okumalarını ve oluşturmalarını sağlar. Bu, ilişkisel cebirsel ilkelere dayanan yapılandırılmış sorgu dili veya SQL olsa da gerçekleştirilir. SQL ayrıca kullanıcıların ilişkisel bir veritabanındaki verileri yönetmesini ve sorgulamasını sağlar.
İlişkisel tablolar, içlerinde depolanan verilerin daima erişilebilir ve doğru olmasını sağlayan çeşitli bütünlük kurallarına uyar. SQL ile birleştirilmiş kurallar, kullanıcıların işlem ve eşzamanlılık kontrollerini kolayca uygulamalarını sağlar ve böylece veri bütünlüğünü garanti eder. İlişkisel veritabanı kavramı, 1970 yılında Edgar F. Codd tarafından kurulmuştur.
