1900 ve 1920 arasındaki İlerici Hareketi (veya İlerleme Dönemi) Â ABD hükümetinin iş kontrolünde ve halkın korunmasında daha büyük bir rol oynamasına olanak tanıyan reformların genişlemesiydi. reformlarından bazıları federal gelir vergisinin getirilmesi, Senatörlerin doğrudan seçilmesi ve alkolün yasaklanmasıydı.
İlerlemeciliğin temel amaçlarından biri halkın politik sürece katılımını arttırmaktı. Bunun bir kısmı, halkın seçim için aday seçmesini sağlayan doğrudan başkanlık ilkesini tanıtmaktı. Dilekçe ile yeterli sayıda imza toplanmasının ardından önerilen yasaların oy oylamasına yerleştirilmesine izin veren "inisiyatif" de getirildi.
Önemli olarak, halka, seçilen yetkilileri dilekçe ve oylama yoluyla ofisten "geri çağırma" ya da silme yetkisi verildi.
Alkol yasağı, yalnızca içmeyenler için adayları destekleyen Protestan grupları tarafından desteklendi. Bunların nedeni, birçoğunun ABD'de bira ve damıtma tesislerine sahip olduğu, Almanların ulusal bir düşmanı olan I. Dünya Savaşı'nın salgınına destek oldu.
Sunulan refah reformları arasında 12 yaşın altındaki çocukların (veya bazı durumlarda 16'ya kadar) istihdam edilmesini yasaklayan ve herhangi bir iş günü veya haftasında izin verilen maksimum süreyi zorunlu kılan yasalar vardı. Bu yasalar, okula devam etmeyi çocuklar için zorunlu kılan yeni devlet düzenlemelerine denk geldi.
