Geyik, tehlikeden kaçma içgüdüsü, gençleri için saklanma, koruma ve bakım içgüdüsü ve çiftleşme döneminde savaşmaya iten içgüdüler, çiftleşme mevsimi dahil olmak üzere çok çeşitli davranış uyarlamalarına sahiptir. En belirgin geyik davranışlarından biri, bireyi sayıların ağırlığı ile koruyan ailevi ve savunma birimleri olarak işlev gören sürülerde seyahat etme eğilimleridir.
Dolar denilen erkek geyik avcılara, dışarıdakilere ve birbirlerine karşı çok agresif. Azgınlık sırasında birlikte çarpışacaklar, boynuzları kilitleyecekler ya da baskın olmalarını sağlamak için toynaklarıyla birbirlerine vuracaklar. Bu süreçler sırasında birbirlerini öldürecekleri kadar ağırlaştırılmış olabilirler.
Denilen dişi geyik, yeni doğan yavrularını, tüm koku izlerini gidermek için yalayarak ve daha sonra yoğun fırça veya uzun otların içinde saklanmalarına yardımcı olarak yalayarak korur. Anne geyiği, içgüdüsel olarak, şahinlerin çaresiz olduğunu ve yetişkinliğe hayatta kalmak için dikkatli bir koruma gerektirdiğini anlar.
Çoğu geyik, tehlikeyi duyduğunda, gördüğünde veya kokladığında kaçacaktır. Bu uyarlama, keskin duyularının erken uyarı vermesi ve hızlarının güvenlik aramalarını sağlaması nedeniyle sürünün avcılardan ve doğal afetlerden korunmasını sağlar.
