Avrupa'daki Yedi Yıl Savaşı’nın bir uzantısı olan Fransız ve Hindistan Savaşı, toprak talepleriyle savaştı. İngilizler ve Fransız sömürgeciler arasında Ohio Nehri Vadisi üzerindeki bir anlaşmazlık ile başlayarak, Mississippi'nin doğusundaki tüm Kuzey Amerika bölgeleri için bir mücadele haline geldi.
1756'da, Ohio Nehri Vadisi'ne yapılan Fransız saldırıları nedeniyle, İngiltere Fransa'ya savaş ilan etti. İngiltere'nin Kuzey Amerika'da daha fazla sömürgeci olmasına rağmen, Fransa Yerli Amerikalılarla çeşitli ittifaklar kurdu. Savaşın ilk evrelerinde, İngilizlerin bazı engelleri vardı. Bununla birlikte, İngiltere başbakanı William Pitt, Prusyalıları Avrupa'da ve Yeni Dünya'da savaşacak sömürgecileri kavga ederek işe alma çabalarını finanse etmeye yardım etti. 1758 ve 1759'da İngilizler büyük zafer kazandı ve Fransızlar Kanada'dan ayrılmak zorunda kaldı. İspanya, Fransa tarafındaki savaşa girmesine rağmen, nihai İngiliz zaferini önleyemedi.
10 Şubat 1763’te, İngiltere, Fransa ve İspanya, Fransa’ya ve İspanya Florida’sı da dahil olmak üzere Mississippi’nin doğusundaki tüm Kuzey Amerika anakaralarına İngiltere’yi veren Paris Antlaşması’nı imzaladılar. Fransa'nın iki Karayip adasını Martinik ve Guadeloupe ile Miquelon ve San Pierre adalarını St. Lawrence Körfezi'nde tutmasına izin verildi. İspanyollar Küba'yı İngilizlerden geri aldı ve New Orleans'ı ve Louisiana'nın geri kalanını Fransızlardan aldı.
