Fiyat tavanına örnekler arasında New York'ta kira kontrolü, Finlandiya'da daire fiyat kontrolü, Victoria Futbol Ligi tavan ücreti, Avustralya'da devlet çiftliği sigortası ve Venezüella'nın gıda konusunda fiyat tavanları yer alıyor. Fiyat tavanları piyasadaki bir ürün veya hizmetten alınabilecek azami fiyat. Genellikle yasalarla belirlenir ve adil ve makul iş uygulamalarını garanti etmek için satıcının fiyat sistemini kısıtlar.
Kira kontrolü, fiyat tavanının klasik bir örneğidir. Daha uygun fiyatlı konut sağlamak için, hükümet genellikle kiralara bir fiyat tavanı koyar. Askerlerin ve ailelerinin kiralarını ödeyebilmelerini ve evlerini ellerinde tutabilmelerini sağlamak için II. Dünya Savaşı'ndan sonra New York'ta kira kontrolü kuruldu. Ancak, bu daireler için talebin artması ve arzın azalması. Benzer şekilde, Finlandiya'daki apartman fiyat kontrolü de ekonomik verimsizliklere neden oldu.
Fiyat tavanlarına bir başka örnek ise, iş kanunlarıdır. Bu yasalar, kredilere aşırı faiz uygulanmasını yasaklamaktadır. Kanun fiyat tavanı olarak hizmet ediyor, çünkü kredilere uygulanabilecek maksimum faiz oranını öngörüyor.
ABD hükümeti tarafından 1970'lerde benzinin fiyat tavanları, benzini tüketiciler için daha uygun hale getirdi. Ancak, artan talep nedeniyle kıtlığa neden oldu.
Diğer bir fiyat tavanı örneği, Avustralya'daki VFL ile ilgili Coulter yasasını içeriyordu. Bu yasa 1925’te 3 sterlinlik bir tavan ücreti getirdi, ancak daha sonra 1968’de kaldırıldı. Sonunda, Venezüella hükümeti tarafından gıdaya uygulanan fiyat tavanları, kıtlıklara ve istifçilere yol açtı.
