Temel etik sistemler türleri arasında etik görelilik, ilahi komuta teorisi, deontoloji, faydacılık ve erdem etiği vardır. Bu etik sistemler ahlaki felsefe çalışmasından kaynaklanır ve Aristoteles ve Kant.
Etik görelilik sistemine göre, evrensel olarak hiçbir ilke geçerli değildir; bu, ahlaki ilkelerin kültürel standartlara göre olduğu anlamına gelir. Örneğin, yamyamlık dünyanın bazı bölgelerinde kabul edilebilir olarak kabul edilir, ancak ABD'de kesinlikle yasaktır.
İlahi Komuta Teorisi sistemi, tüm ahlaki standartların Tanrı'ya bağlı olduğunu kabul eder. Bu etik sisteme göre, ilahi hukuka uygun bir davranış doğrudur ve bu hukuku ihlal eden bir davranış yanlıştır. Kullanılan İlahi Komuta Teorisinin bir örneği, Hristiyanlıktaki On Emir'in kurumudur.
Deontoloji, adalet, özerklik ve kibar davranışların yanı sıra görev ve ahlaki kurallara da vurgu yapar. Bu etik sistem, bireyler için özel bir ahlaki durum sağlar ve buna göre, insanlara amaç değil, amaç olarak muamele edilmelidir.
Yardımcıcılık, eylemlerin yalnızca sonuçlarına göre değerlendirildiği etik bir sistemdir. Bu sistem herkes için eşit mutluluğu teşvik eder.
Son olarak, erdem etiği sistemi ahlaki davranışı içselleştirir ve mükemmelliğe ulaşmayı vurgular.
