Dolaylı saldırganlık, fiziksel olmayan bir anlamsızlık, zulüm ya da suç eyleminin kullanılmasıdır. Vurmak ve vurmak doğrudan saldırganlığın örnekleridir; dolaylı saldırganlık, dedikodu, duygusal manipülasyon veya sosyal dışlama gibi daha hesaplanmış eylemleri içerir. Dolaylı saldırganlık saldırgan için daha az riskli olarak kabul edilir, çünkü fiziksel cesarete dayanmaz.
Son zamanlarda yapılan çalışmalar, özellikle ergenlik döneminde, dolaylı saldırganlığı kullanırken, erkeklerin doğrudan saldırganlığı destekleme eğiliminde oldukları fikrini araştırdı. Genç kızlar, başka bir kızı sosyal olarak dışlamak için klik veya diğer sosyal ittifaklar oluşturabilir, erkekler ise kımıldayarak ya da vurarak akranlarını zorlayabilir. Dolaylı saldırganlık aynı zamanda bir kişinin ilişkilerine veya sosyal duruşuna zarar vermek için kullanıldığı için sosyal saldırganlık veya ilişkisel saldırganlık olarak da bilinir.
2013 yılında Ottawa Üniversitesi Psikoloji Fakültesi'nden Profesör Tracy Vaillancourt, kadınların diğer kadınları erkek eşler için cinsel rekabet olarak “devalüe etme” aracı olarak dolaylı saldırganlığı kullanma teorisi üzerine bir makale yazdı. Bir kadın, diğer bir kadının cinsel aktivitesini, kadının erkek akranlarına karşı arzu edilebilirliğini azaltmanın bir yolu olarak kullanabilir ve böylece saldırganın üreme şansını koruyabilir. Vaillancourt ayrıca kadınların dolaylı saldırganlığı evrimsel bir üreme koruma yöntemi olarak tercih edebileceğini; doğrudan saldırganlık saldırganın fiziksel benliğini riske sokar ve dolayısıyla potansiyel yavruları riske sokar.
