Dilekçe duası, kişisel ihtiyaçları ve başkalarının ihtiyaçlarını içeren bir duadır. Dualar, Tanrı ile bir iletişim şeklidir. Dilekçe duaları, ek dualar olarak da bilinir. Başkalarına yönelik dilekçe duaları, şefaat duaları olarak da bilinir.
İsa'nın çoğu Hristiyan'ın “Rab'bin Duası” olarak bilinen ve Luke ve Matthew kitaplarında bulunan “Günlük Ekmeğimiz” duası, dilekçe duasının bir örneğidir. Hıristiyanlar, Tanrı'ya hitap etmek için dilekçe dualarını kullanır ve tüm fiziksel, psikolojik, ruhsal ve duygusal ihtiyaçları için hüküm isterler. Prayercoach, Hristiyanlara dua taleplerinin Tanrı'nın iradesiyle paralel olarak yaşaması gerektiğini hatırlatır.
Prayercoach, İncil ve Hristiyan inançlarına uygun olarak, eğer bir kişinin dua etme dürtüleri yanlışsa, dilekçinin istediği gibi cevaplanmamasına dikkat eder. Dilekçe duaları imtiyazlı dualardır ve en etkili dualar için Tanrı ile yakın bir ilişki kurmaya çalışılmalıdır. Hristiyanlar, Tanrı'ya teşekkür ederek, teşekkür ederek, ibadet ederek ve överek dilekçe dualarına girmelidirler. Hristiyanlar, isterlerse istekte bulunulsalar bile, talep ettikleri halde olmasalar da, talep ettikleri ve talep etmedikleri ve yaşamları için istediklerini kabul ettikleri konusunda Tanrı'ya söylemeliler.
