Çevre, sosyal etkileşimi teşvik etmek veya cesaret kırmak, akademik arayışlar ve risk alma davranışları dahil olmak üzere insan davranışını sayısız şekilde etkiler. Çocukların içinde büyüdüğü ortam tüm kişiliklerini etkileyebilir.
Ortamın insan davranışını etkilemesinin en açık yollarından biri, güvenlik ya da güvensizlik duygusu yaratmaktır. Kendini güvende hissettiği ortamlarda yaşayan insanların yaratma, öğrenme ve üretken olma olasılıkları daha yüksektir, güvensiz ortamlarda yaşayan insanlar ise enerjilerinin çoğunu hayatta kalmak ve kendini korumak için kullanırlar.
Çevre, insanların ne kadar stres veya rahatsızlık hissettiğini de etkileyebilir. Hastanelerde yapılan araştırmalar, her gün beş dakikaya kadar doğaya maruz kalmanın stresi azaltabileceğini ve ruh halini iyileştirebileceğini göstermiştir. Bu, doğal bir ortamda bir pencereye bakmak kadar basit olabilir.
Araştırmalar ayrıca ekonomik ve sosyal ortamların insanları, özellikle de çocukları etkilediğini göstermektedir. Cinsiyet rollerine sıkı sıkıya bağlı olan ailelerin bu kurallara uyan çocukları olması muhtemeldir. Ekonomik koşullar ve akademik teşvik de önemlidir. Yoksul evlerde yetişen ve çalışmalarına çok fazla veli desteği olmayan çocuklar, genellikle aynı miktarda doğal zekaya sahip olsalar bile, genellikle daha zengin ve desteklenmiş akranlarına kıyasla okulda zayıflar. Ayrıca sıklıkla daha fazla sayıda davranış bozukluğu vardır.
