Anglo-Sakson kültürünün "Beowulf" daki tasvirleri arasında, eski epik geleneklerin güç, cesaret, onur ve övünme gösterimleri var. Hristiyanlıktan önceki putperest geleneğin çoğu korundu.
Çok sayıda maddeye göre, "Beowulf", özellikle aile açısından bir kahramanlık geleneği kurar. "Beowulf", sözlü hikaye geleneğinin bir kurucusudur ve mead salonlarında, hiç yazılamadan çok önce, şairler ve pırıltılar tarafından yapıldı. "Beowulf" daki kahraman cesareti için kutlanırken, alçakgönüllülüğü için de övgü aldı. Yolsuzluğa girmedi ve kendisine teklif edildiğinde krallığı reddetti.
Anglo-Saksonlar, kahramanlık savaşı eylemleriyle kendi boylarını koruyan şefler tarafından yönetildi. Şefin savaşın ganimetini paylaşarak kazandıklarına göre cömertlik göstermesi önemliydi. Anglo-Saxons aşiretliydi ve kan davası yaygındı. Erkekler, bir aile üyesinin ölümünün öcünü almak ya da büyük bir utanç ile yüzleşmek için onur duyuyorlardı. Davalar genellikle "wergild" ile bir erkek bedeli olan bir ölüm için para ödeyerek veya evlilik yoluyla barışçıl bir çözüm sağlayarak çözüldü.
