Çerçeveler anayasanın yaratılması sırasında pek çok konuya karşı çıktılar, ancak en çok devletlerin temsili, merkezi yönetim içinde kontroller ve dengeler yaratma, merkezi hükümete halkın müdahalesine çok fazla güç vermekten kaçınma konusunda endişeliydiler. Temel haklar ve mahkeme sisteminin gelişimi. Bir kontrol ve denge sistemi oluşturmak için üç devlet şubesi kuruldu: adli şube (düzenli tutmak), yasama organı (yasa oluşturmak) ve yürütme kolu ( ) düzenler.
Belki de çerçeveler arasındaki en büyük anlaşmazlık devlet temsiliyle ilgiliydi. Bir çek ve bakiye sisteminin oluşturulması nedeniyle bu sorun hızla çözülemedi. Çerçeveler kısa süre sonra daha büyük devlet delegelerinin kaç kişinin Kongre için delege olarak seçileceğine karar vermek için nüfus sayıları kullanmak istediğini buldu. Bununla birlikte, daha küçük devletlerden gelen çerçeveler, eğer daha büyük devletlere çok fazla ek güç verilirse yasama dalında bir fark yaratmayacaklarını düşünüyordu.
Delegelerin Kongre'deki anlaşmazlıklarını çözmek için, çerçeveler yasama organına iki parça oluşturmaya karar verdi. Bu iki bölüm Senato ve Temsilciler Meclisi idi. Senato, her bir devletten iki delegeye, büyüklüğünden bağımsız olarak izin verirken, Temsilciler Meclisi, her eyaletteki toplam nüfusun büyüklüğüne göre devletler arasında bölünecek sabit sayıda delegeye sahip olacaktı.
