Woodrow Wilson, 1912 Yeni Özgürlük planında üç endüstriyel engel gördü: küçük çiftçilere zarar veren tarifeler; küçük işletme sahiplerinin banka kredisi almalarını zorlaştıran altın standardı; ve tröstler. Wilson bu engellere Üçlü Ayrıcalık Duvarı adını verdi.
Wilson’un Yeni Özgürlük planı, Üçlü Ayrıcalık Duvarı’nı devirmek ve küçük çiftçiler ve iş adamları topluluğunu inşa etmeye çalıştı. Tarifeler zengin sanayicilere iç talep ve fiyatları artırarak yarar sağlarken, bunu küçük çiftçilerin pahasına yaptılar. Wilson, 1913 yılında Underwood-Simmons Yasasını onaylayarak tarifelerin oranını düşürdü.
Altın Standart, küçük çiftçilere ve işletme sahiplerine para biriminin değerini düşürerek zarar vererek, banka kredisini önemli servet sahibi olmayanlar için edinmeyi zorlaştırdı. Wilson, ABD Merkezinde Federal Reserve sistemini ve yeni bir para politikasını kuran Federal Reserve Kanunu'nu imzaladı. Bu sonuçta para birimini daha istikrarlı ve esnek hale getirdi.
1914'te Wilson, bazı rekabeti engelleyici ticari taktikleri yasa dışı kılan Clayton Antitröst Yasasını geçti. Yasa ayrıca, boykot ve grev gibi yasal barışçıl protestolar olarak ilan ederken, sendikaları herhangi bir antitröst davadan uzaklaştırdı. Wilson, her türlü güveni hukuka aykırı ve rekabete aykırı bulmuş ve Yeni Özgürlük arayışında daha adil iş uygulamaları yaratmaya çabalamıştır.
