Politik sosyalleşme, küçük çocukları ebeveynlerinin birincil etkisi ile etkiler ve çoğunlukla ebeveynlerinin görüşlerini ve parti ilişkilerini miras alan çocuklar ile sonuçlanır. oryantasyon, çocuklar tarafından edinilen en güçlü sosyal miras özelliklerinden biridir. Siyasi akrabalık ve düşmanlıklar, genellikle küçük çocuklarda, bağlılıklarını ifade ettikleri politik sistemlerin arkasındaki kavramları anlayabilmeden çok önce gelişirler.
Küçük bir çocuğun politik yöneliminin çoğu dolaylı ve kasıtsız olarak geliştirilmiştir. Çocuk genellikle, sevilen, desteklenen veya saygı duyulan aile birimi yetişkinlerinin özelliklerini ve tutumlarını taklit etmek ister. Küçük bir çocuğun hayatındaki en erken etkileşimler, biçimlendirici yıllarda en önemli etkileyici ajanı temsil eden aile ile olduğundan, kalıtsal politik yönelimler, karşıt ve değişen sistemler arasındaki farkları anlama noktasında kalabilmektedir.
Ailenin nüfuz derecesini takiben, politik sosyalleşme süreci katılan okullardan ve kitle iletişim araçlarından etkilenir. Din bu süreçte rol oynar ve bir dereceye kadar siyasi partilerin üyelerine ve demagolarına maruz kalmaya da devam eder. Yaşamın ilerleyen dönemlerinde, işyeri ergen siyasal sosyalleşme sürecinde ek bir faktör haline gelebilir.
