Hristiyan İncilinde serçelerin birçok önemli sembolik anlamı vardır. Bu kuşlar küçücük ve donuk, yumuşak renklere sahip. Kutsal Yazılarda, bu fiziksel önemsizlik, her bir ruhun evrenin kabul edilemez genişliğine göre boyutunu ve önemini temsil eder.
Serçeler de, özellikle ruhun iyiyle kötüyü seçme özgürlüğüyle ilgili olduğu için, özgürlüğün sembolleridir. Serçeler, dar alanlara kolayca sığabilen ve uzun boylu ağaçların tepelerine zahmetsizce uçabilen küçük, hafif kuşlardır. İncilli yazarlar bu nitelikleri, ruhun cennete inanç ve iyi eserler yoluyla yükselme kabiliyeti ile ilişkilendirirler.
Diğer bazı kuşlar da kutsal kitap sembolü olarak kullanılır. Örneğin, güvercin barışı, yenilenmeyi ve Kutsal Ruh'un varlığını temsil eder. Bazı İngilizce Kutsal Kitap çevirilerinde "kartallar" adı verilen akbabalar, Kutsal Yazılardaki varlığı arındırmayı, ölümün ve kötülüğün aşıldığını gösteren carrion yiyicileridir.
Diğer birçok hayvan da kutsal kitap sembolü olarak görünür. Örneğin, yılanlar ve yılanlar Şeytan'ı temsil eder. Bu sembolizm, devasa bir taş yılanı olarak gösterilen Babil Bel gibi putperest tanrıların açıkça kınanmasıdır. Koyun ve keçiler de İncil'deki önemli sembollerdir. Koyun, Tanrı'nın sözüne inanan ve ona itaat eden doğru inancı sembolize eder. Keçiler gerçeği öğrenme ya da Tanrı'ya itaat etme arzusu olmayan kötü insanları sembolize eder.
