Bir seranın amacı güneş enerjisini yakalamak ve dış sıcaklıklar hayatta kalmak için çok soğuk olduğunda bitkilerin büyümesi için ideal bir yer sağlamaktır. Bazı yerlerde sera tuzaklarının ısı enerjisi bitkilerin donmaya karşı korunması için yeterlidir, ancak diğerlerinde birim, ilave bir ısı kaynağı gerektirir. Dışarıdaki sıcaklıklar ısındığında, perdelerin eklenmesi, pencere ve menfezlerin açılması, yapıyı gölgeli bir eve dönüştürür.
Seralar bitkiler için büyüme mevsiminin uzatılmasına yardımcı olur. Bahçıvanlar ilk don tehlikesinden önce saksı bitkileri getirir ve normal doğa sınırlarının ötesinde mahsulleri hasat etmeye devam eder. Tekerlekler üzerinde portatif bir sera kullanan İmparator Tiberius, yılın her günü salatalık tüketiyordu. 1600'lerde kuzey Avrupalılar, portakalların büyüdüğü bölgeleri uzatmak için sera olan portakalları kullandılar ve George Washington Vernon Dağı'nda ananas yetiştirdi.
Seralar ayrıca, uzun büyüme mevsimi olan sebzelere erken bir başlangıç sağlar. Bahçıvanlar, saksılara saksıda tohumlarını birkaç hafta öncesinden serada saklarlar ve don tehlikesi nedeniyle dışarıda dikmek güvenlidir. Tehlike geçtikten sonra, fideleri dış bahçeye naklediyorlar. İlkbaharda bu erken başlangıç daha erken bir hasat sağlar.
