Ralph Waldo Emerson'un "Kendine Güvenmesi", 1832-1839 arasındaki dergilere ve derslere dayanan Emerson'un yaşam deneyimlerinin bir araya getirilmiş bir kompozisyonudur ve kendi kendine yetmenin önemine odaklanır. strong> İlk basımın özeti, "Kendini dışına bakma" anlamına gelen Latince bir cümleydi. Denemenin üç farklı bölümü vardır: kendine güven, bireysel ve kendine güven, toplum ve kendine güven önemi.
Emerson ve arkadaşı Henry David Thoreau'nun Transendentalist felsefelerine getirdiği temel fikirlerden biri, toplumda reform yapmaya çalışmanın, içinde bir yer edinmeden önce başarılı olamayacağı düşüncesiydi. Kendini inceleme ve birisinin çağrısını tespit edememe, potansiyelinin çok altında bir topluma yol açacaktır. Öz-farkındalık eksikliği, toplumun uygun gördüğü şekli biçimlendirmesine, özgür ruhun bağımsızlığını ve güzelliğini azaltmasına izin verir. Çünkü çoğu insan, kendi bireysel kararlarını takip etmek yerine, toplumun kurallarına uyuyor, potansiyellerine asla ulaşamıyor. Sadece 30 sayfada "Kendine Güven" kendi içinde önem bulma yöntemini ana hatlarıyla açıklıyor, böylece kişi dünyaya çıkmaya ve anlam getiren bir yaşam sürdürmeye hazır hale geliyor.
