Eski Mısır ve Roma halkı, Latincede "vena amori" olarak adlandırılan hayati bir venin üçüncü parmağından kalbe geçtiğine inanıyordu. Bu nedenle, bir gelin ile damat arasındaki ebedi bağlantıyı sembolize etmek için üçüncü parmağa alyans takma geleneğini yarattılar. Bilim sonunda vena amori'nin varlığını ispatladı, ancak gelenek hala devam ediyor.
Modern batı toplumunda, bir kadının nişan yüzüğü, düğün töreninde düğün gününde sağ eline taşındığı düğüne kadar üçüncü parmağına giyilir. Damat daha sonra evlilik bandında düğün bandını üçüncü parmağına yerleştirir. Törenden sonra gelin, nişan yüzüğünü genellikle düğün grubunun önüne taşır. Bu, gelin ile damat arasındaki gerçekleşen bağlılığın yanı sıra ebedi bağlarını sembolize eder. Düğün töreni sırasında, gelin genellikle damadın düğün bandını sol üçüncü parmağına da yerleştirir.
Bazı ortaçağ Hıristiyan düğün törenlerinin alyansı baş parmağına yerleştirdiğine dikkat etmek ilginçtir. "Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adına" ifadesini tekrarladıktan sonra, yüzük üçüncü parmağa dayanana kadar bir seferde bir parmak hareket ettirildi.
