Napolyon Savaşları, Fransız Devrimi, monarşinin altındaki bir ülke olarak Fransa'nın iflası ve Fransız aristokrasisi ile kraliyet ailesinin yıkılması sonucu ortaya çıktı. Napolyon Savaşları, Fransa’nın Batı Avrupa’nın büyük bir kısmında 1792’den 1815’e kadar güç kazanmasına neden oldu.
1789'da başlayan Fransız Devrimi'nden sonra, Fransa'nın yeni cumhuriyet yönetimi biçimi, Avrupa'daki çevre monarşilerden büyük ölçüde farklıydı. Prusya, İspanya, Avusturya ve İngiltere gibi ülkeler, Fransız aristokrasisinin emriyle yeni Fransız hükümetine karşı koalisyonlar kurdular. Bu monarşileri Fransız asilere karşı korumak için 1792'de adımlar atıldı. Buna cevaben, Fransa herhangi bir erkeği bir an için askerlik çağrısı yapma kabiliyetine sahipti.
General Napolyon Bonapart bu gücü yeni zirvelere çıkardı. 250.000 kişilik orduyu kurdu ve rakiplerine karşı benzeri görülmemiş bir hızla ve hassasiyetle yürüdü. Fransa’nın diğer Avrupa ülkelerine karşı askeri manevraları, Fransız Devrimi ve kıtadaki monarşilerin yıkılması üzerine yayılmıştı.
Sonunda Napolyon'u yenmek Avrupa’yı yirmi yıldan fazla sürdü. İmparatorun cesareti, geri almasıydı çünkü Rusya'yı istila etmeye ve güçlerini çok ince yaymaya çalıştı. 1815'te 11 aylık bir sürgünden kaçan Napolyon, Haziran 1815'te Waterloo Savaşı'ndaki son yenilgisinden önce güçlerini toplamaya çalıştı.
