Latin Amerika Bağımsızlık Savaşlarının en büyük etkisi, şu anda Venezuela, Kolombiya, Bolivya, Ekvador, Arjantin, Paraguay, Şili, Uruguay ve Peru. Bu bağımsızlık savaşları, Latin Amerika’nın her bir topraklarında ayrı bir devrimci hareketlerle mücadele etmelerine rağmen, ABD’de ve Fransa gibi Avrupa ülkelerinde 18. yüzyılın sonları ve 19. yüzyılın başlarında. Bu devrimci çabalar, kısmen Fransa’nın İspanya’yı işgal ettiği 1808’de İspanya’nın merkezi otoritesinin zayıflaması nedeniyle başarılı oldu.
Fransa, 1808'de İspanya'yı işgal ettiğinde, Napolyon Bonapart, Kral Ferdinand'ı reddederek İspanyol gücünün zayıflamasına ve Latin Amerika'daki başarılı devrimlerin temelini attı. Ancak, Meksika, 1811'de İspanyollara isyan eden ilk bölge oldu ve bu ilk çabalar başarısız oldu. Bu, Latin Amerika'da başarısız birkaç devrimci girişim başlattı; İspanya'ya karşı bağımsızlık için ilk başarılı mücadele, 1817'de Şilili devrimcilerin başarılı bir şekilde bağımsızlık kazanmalarıyla gerçekleşti. Bu zafer bir domino etkisi yarattı ve İspanyol hükümeti, daha sonraları Venezüella, Kolombiya ve Ekvador'a ayrılan Grande Colombia olarak bilinen bir bölgeye düştü.
