Kötü bir baba, çocuğun hayatında bulunmayan veya çocuğun hayatında bulunmayan ancak kötü bir etkisi olan bir adamdır. Kötü bir baba ailesine olan sorumluluklarını pek çok düzeyde ihmal eder. Oğulları için iyi bir erkeksi rol modeli ya da kızları için sevgi dolu bir koca modeli sunmakta başarısız oluyor.
Global Post’ta Flora Richards-Gustafson’a göre, kötü bir ebeveyn çocuğuna veya çocuklarına koşulsuz sevgi, bağımsızlık, esneklik veya izlemesi gereken iyi bir örnek vermez. Kötü babalar, kendi etkileriyle, çocukları aynı olumsuz özellik ve davranışlardan bazılarını benimsemeye sevk edebilir. Eğer bir baba küfürlü, şiddetli, küçümseyici veya kontrol sahibi ise, çocuklarının ilişkilerine ve etrafındaki insanlara bakış açısına zarar verebilir.
Aile hayatına katkıda bulunmayan bir baba, gerekli bir destekten ziyade bir yük olabilir. Ailesi için ayağa kalkmaz ve onları zarardan koruyamazsa, temel görevlerini ihmal eder. Kötü babalar genellikle çocuklarıyla çok az sevgi ve sevgi sağlayarak ya da çocukların yaşamlarında başka türlü bulunmadıklarında gergin ilişkiler kurarlar. Çocuğunu dinlemeyi reddeden kapalı fikirli, katı bir ebeveyn, o çocuğun otoritesine küskünlüğünü teşvik ediyor. Öte yandan, bencil merkezli ve disiplinli olmayan bir baba çocuğuna genel olarak yetişkinlere daha az saygı gösterir. İyi bir baba olmak kolay değildir; sevgi, öz disiplin ve özverilik gerektirir. İyi babalar kötü dürtülerine boyun eğmezler ve aileleri için ellerinden gelenin en iyisini yapmaya çalışırlar.
