Kediler evcilleştirilmelerine rağmen doğal avcılardır, bu nedenle çoğu zaman düşündükleri enerjilerini bir ağız dolusu yiyecek alacak şekilde nasıl harcayacağıdır. Görünüşe göre rahatlatıcı bir kedinin tellerden, tüylerden veya lazerlerden küçük hareketlere hemen ilgi.
Vahşi doğada, kediler avlanmayı, öldürülmeyi ve yemek yemeyi düşünür, bu yüzden evsel düzeyde bile bunlar hala onların düşünceleridir. İngiliz antrozoolog John Bradshaw'a göre, köpekler hiçbir zaman köpekler gibi belirli bir yerel rolü doldurmak için yetiştirilemedi, bu yüzden doğal veya vahşi davranışlarından çok daha fazlasını korudular. Sık sık yabani kedilerle etkileşime girerler, en azından kısmen yabani doğan yavruların yüzde 85'ini oluştururlar. Bu aynı zamanda beyinlerinin evcilleşmeden önceki işlevleriyle aynı şekilde çalışmasına yardımcı olur.
Hazır bir gıda arzıyla, yerli bir kedi daha fazla boş zamana sahip olduğundan avcılık düşünceleri, oynamaya daha çok benzeyen fakat avcılıkla aynı hareketleri ve enerjiyi harcayan eylemlere uzanır. Çömelme, zıplama, vuruş ve pençe bu davranışa örnek olarak verilebilir. Bu yüzden sadece uyanık uyanıklıktır.
Avlanmayan düşünceler açısından, kediler insanları ebeveynleri olarak düşünüyor gibi görünmektedir. İnsanlarla, aynı zamanda diğer kedilerle, özellikle de ana kedilerle sosyalleşirler. Bir köpeğin insanlara karşı gösterdiği farklı davranış biçimleri olsa da, bir kedi insanlara karşı davranışlarını değiştirmez. Bir kişiye sürtünce veya onu yoğurduğunda, doğal ebeveyni ile aynı toplumsal davranışı ifade eder.
