William Shakespeare'in oyununda, Sezar'ın karısı Calpurnia'nın "Julius Caesar" oyununda, cinayetini hayal ettiği için evde kalması için yalvarır. Oyunda bu noktada, Act 2, Scene 2, Brutus ve diğer Romalı senatörler, Capitol’a geldiğinde Sezar’ı öldürmeye karar vermişlerdir.
Brutus'un, Caesar'ı Roma'nın çıkarları doğrultusunda öldürmek için yemin etmesinden sonraki gün, Calpurnia, Caesar'ın heykelinin, Romalıların ellerini yıkadığı bir çeşmede kan döktüğünü hayal eder. Rüyayı Sezar'ın cinayetini önceden haber veren olarak yorumluyor. Ayrıca Sezar'a sokaklarda doğum yapan dişi aslan ve mezarlarından kaçan ölüler gibi duydukları sözleri anlatır. Her ne kadar Sezar, bu olayların herkes için kötü düşkünlük olabileceğini söyleyerek cevap verse de, mutlaka kendisi olmak zorunda değildir, rahipleri geleceği tahmin etmek ve karısının rüyasının anlamını belirlemek için bir hayvanı feda eder.
Kısa bir süre sonra, rahiplerin kurbanlık hayvanda hiç kalp bulamadıklarını öğrenir. Capitol'a gitmemesini istediler. Sezar'ı Sezar'ı öldürmek için gizlice Brutus ile konsepte eden Decius, Sezar'a Capitol'a eşlik ettiğinde, Sezar, gitmeyeceğini ve Decius'a Calpurnia'nın rüyasını anlattığını söyler. Decius, rüyanın iyi bir aldatmaca olduğunu, Roma'nın yaşam kanını Sezar'dan aldığını ve senatörlerin karısının korkularına boyun eğdikleri için Sezar ile alay edebildiklerini söylüyor. Alay edilmek istemeyen Caesar, Brutus ve diğer komplocuların ölümüne bıçakladığı Capitol için Decius ile birlikte ayrıldı.
