Eylem IV, Sahne I, Juliet, Friar Lawrence'ın ağlamasına gelir, burada Tybalt'ın ölümü için ağladığına inanan Paris'i bulur. Aslında, Juliet ağlıyor çünkü Romeo, aşkı, Tybalt'ın ölümüne neden oldu ve şimdi ondan sürgün edilmesi gerekiyor. Aynı sahnede Juliet, henüz Paris'le evlenmediğini, ancak izleyicinin Romeo'yu sevdiğini ve Paris'le evlenme niyetinde olmadığını biliyor.
Dramatik ironi, Juliet ailesine Paris ile evleneceğini söylediğinde ikinci sahneye devam eder. Seyirci gizlice kaçmayı ve bunun yerine Romeo ile evlenmeyi planladığını biliyor.
Sahne IV, Hemşire ve Leydi Capulet, Juliet'i yatağında bilinçsiz bulup öldüğüne inandığında, eylemin en yoğun ironisine sahiptir. Seyirci, Romeo ile evlenmek için kaçabilmesi için ölü gibi görünmek için bir iksir içtiğini biliyor. İroniler, Friar'ın Juliet'in daha iyi bir yere gittiği yönündeki sözleriyle daha da arttı. Seyirci, keşişin iksiri sağladığının farkında ve Juliet'in Romeo ile kaçma planlarını düzenledi. Dolayısıyla, daha iyi konuştuğu yer cennet değil Mantua'dır.
