Iroquois Kızılderilileri, uzun ve dar tasarımlar ve dikdörtgen şekiller içeren uzun evler denilen barınaklar yarattı. İroquoiler, bu konut tarzını benimsemiş, çeşitli malzemelerden uzun, ortak yapılar oluşturmuştur.
Iroquois Kızılderilileri, modern Güney New England ve Orta Atlantik eyaletlerine yerleştikten 300 ila 500 yıl önce yaşadılar. Bu Yerli Amerikalılar, uzun ömürlü yaşam alanlarına sahip topluluklar kurdular. Longhouses, pratik ve kültürel fonksiyonlara hizmet etti. Büyük boyutları, geniş, geniş ailelerin ortak konutlarına izin verdi. Her uzun evi 20 aileye kadar tuttu. Bu evleri paylaşan aileler genellikle atalarını büyük bir büyükbaba veya büyükbaba gibi tek bir ortak ataya kadar izlerler. Bu aile ağları klanlar olarak tanımlandı; Her bir klan, uzun bir evi, farklı bir mirası simgeleyen eşsiz eşyalarla süsledi. Klanlar Iroquois köylerinde gruplar halinde yaşadı. Barınma ve uyku alanları sağlamanın yanı sıra, her bir uzun ömürlü çalışma ve ticaret, sosyal bir rolün yanı sıra kilit bir ekonomik rol üstlendi. Erkeklerden ziyade kadınlar, uzun soluklu operasyonların lideri olarak görev yaptı. Yön ve emirler sağladılar ve hatta kabile lideri olarak hareket etmeye uygun erkekleri bile belirlediler. Belirgin bir miras göstermesine rağmen, Iroquois, uzun evleri Iroquois ulusunun birleştirici bir sembolü olarak görüyordu.
