İngiliz Haklar Bildirgesi, o zamanlar Parlamento üyeleri tarafından topluca yazılmıştır; Kraliyet Meclisine sunuldu ve John Locke'un politik felsefelerine dayanıyordu. İngiliz Haklar Yasası, İngiliz anayasasını oluşturan sadece bir belgedir; diğerleri arasında Magna Carta, Hak Dilekçesi, 1911 ve 1949 tarihli Parlamento Yasaları ve 1679 tarihli Habeas Corpus Yasası sayılabilir.
İngiliz Haklar Bildirgesi, Kraliçenin yetkilerini sınırlar ve Parlamento haklarını belirler. Düzenli parlamento oturumları, Parlamento içi ifade özgürlüğü ve serbest seçimler çağrısında bulunuyor. Zalimce ve olağandışı cezaları yasaklar ve Protestanların silah taşımasına izin verir. Ayrıca İngiltere'nin II. James'in bazı eylemlerini kınadı. İngiliz Haklar Beyanı ve 1701 sayılı Mutabakat Yasası Birleşik Krallık'taki belgeleri idare ediyor.
İngiliz Haklar Yasası’nın diğer hükümleri, hükümdarın intikamdan korkmadan dilekçe verme hakkını, Parlamentonun onayı olmadan vergi alınamaz, Parlamentonun kabul ettiği ve Parlamentonun serbestçe seçilmediği sürece barış zamanında ayakta kalamaz. Ayrıca aşırı kefalet ve aşırı para cezalarını yasaklar ve diğer hakların yanı sıra konuşma özgürlüğünü korur.
