Marshall Planı, ABD’nin II. Dünya Savaşı’nın ardından zarar görmüş sanayiyi ve altyapıyı yeniden inşa etmede savaşın her iki tarafındaki Avrupa ülkelerine yardım etmesini sağlamak için geliştirilmiş bir federal kurtarma planıydı; Marshall Planının ikincil hedefi, savaşın perişan olduğu bölgelerde Komünist etkinin büyümesini önlemeye yardımcı olmaktı. Marshall Planı kapsamında, ABD, 1948'de başlayan Avrupa ülkelerine 17 milyar dolar verdi. Başkan Harry Truman'ın yönetiminde görev yapan George Marshall, Marshall Planı Federal Hükümet’te iki taraftar desteğini yaygınlaştırmıştı.
Marshall Planı'ndan etkilenen ülkeler arasında Portekiz, İtalya, Doğu Almanya, Fransa, İngiltere, Norveç, İsveç, Hollanda ve Yunanistan vardı. Sovyetler Birliği başlangıçta plana açık olmasına rağmen, Stalin sonunda planın Sovyet karşıtı duygunun derinleşmesine yol açacağı korkusuyla Marshall Planı ile işbirliğini reddetti. Marshall Planı, II. Dünya Savaşı'nın yol açtığı yıkımdan daha hızlı bir küresel toparlanmaya yol açarak, altyapının yeniden inşasına ve Avrupa endüstrisinin canlanmasına yardımcı olma konusunda yaygın olarak başarılı olmuştur. Planın Avrupa yararlanıcıları için net faydalara ek olarak, Marshall Planı da Amerika Birleşik Devletleri için Amerikan yapımı mallar için pazarlar yaratmaya yardımcı olması açısından faydalı oldu.
