GSYİH (gayri safi yurtiçi hasıla), pek çok kişi tarafından ekonomik refahın iyi bir ölçütü olarak kabul edilmez, çünkü ahlaki sonuçlara bakmak yerine, yalnızca ekonomik alımlardan gelen satış ve geliri ölçmektedir. > Örnek olarak, silah satışlarında GSYİH'yi artıran ve olumlu sayılabilecek bir artış olabilir; bununla birlikte, silah satışlarındaki bu artış, ceza alan kişilerin satışlarından kaynaklanıyor olabilir.
Bu tür ahlaki uygulamalar GSYİH'da ölçülmemektedir. Ayrıca, GSYİH vatandaşlar arasında bulunan zenginlik türünü ölçmemektedir. Üçüncü dünya ülkesi, herhangi bir vatandaşı için yaşam kalitesini iyileştirmeden, yıllar içinde GSYİH'sinde bir artış görebilir. Bu durumda, GSYİH, ekonomik refahın gerçek bir göstergesi olmayacak. GSYİH, servetin nerede dağıldığını görmeyi mümkün kılmadığından, gelir sınıflarında insanlar arasında büyük boşluklar olup olmadığını bilmek mümkün değildir.
GSYH her zaman yalnızca piyasa işlemlerine dayanmaktadır, dolayısıyla piyasalardan gelen para miktarını arttırırsa, sonuçta topluma zarar verebilecek eylemler GSYİH'da pozitif olarak görülebilir. Bu aynı zamanda GSYİH'nın gerçek serveti hayali servetten ayırt etmesini de imkansız kılıyor.
