Fransız Devrimi sırasında aristokratlar için yaşam tehlikeliydi ve birçoğu hayatını kaybetti. Devrimciler, aristokratların haksız ve haksız bir sosyal, ekonomik ve politik ayrıcalık sağladıklarına inanıyordu. Fransız Devrimi öncesi Aristokratlar büyük ölçüde soyluların soyundan geliyorlardı; ancak, genellikle monarşi tarafından atandılar veya evlilikle girildiler.
Devrim öncesi Fransa’da siyasi yapı “Genel Emlak” olarak adlandırıldı ve üç mülkten oluşuyordu. İlk Mülkiyet, monarşi ve kilise liderlerinden oluşuyordu. İkinci Mülkiyet aristokratik soylulardan oluşuyordu. Üçüncü Mülk burjuvazi veya toprak sahibi sınıf ve köylülerden oluşuyordu. Üçüncü Mülkiyet az miktarda iktidara sahipti ve aristokratların ödemekten muaf tutuldukları vergi yükümlülükleri ile yüklendi.
Üçüncü Mülkiyet üyeleri, Millet Meclisi'ni kurdu ve Temmuz 1789'da devrime başladı. Aristokratlar, topluma karşı işledikleri iddia edilen suçlarından yakalanmaktan kaçınmak için Paris ve Versay'dan kaçtı. Altındaki sınıfların pahasına haksız imtiyazlara sahiplerdi ve suçlu bulunursa onlar için idam edildiler. Giyotin, Fransız Devrimi sırasında popüler bir icra yöntemiydi. Aristokratlar ve monarşi bu yöntemle ölüme mahkum edildi.
