Devrim Savaşında, iki taraf, İngiltere'den ayrılmaya inanan Whigs ve Amerikalıların İngiltere'den ayrılmaması gerektiğine inanan Tories idi. Sadıklar ve Whigs de Devrimciler olarak anılıyorlardı.
Whig ve Tory, İngiltere’deki rakip siyasi partilerin isimleriydi, bu yüzden tanıdık takma isimler olduğundan beri kolonilerde kullanıldı. Modern zamanlarda Amerikalılar, Amerika’ya olan muazzam aşklarından dolayı Whigs’e “yurtseverler” demeye başladılar.
Devrimci Savaş boyunca, sömürgeciler sık sık fikirlerini değiştirdi ve partiden partiye geçti. Bir tarafını tamamen desteklemek zordu; çünkü birçok insan, çeşitli topluluklarındaki popüler düşünceye uyarak, işletmeler ve aileleri gibi kişisel gereksinimlerine yardımcı olacak taraflar seçmek istedi.
Bazı insanlar savaşta yer almak istemediler, ancak Bağımsızlık Bildirgesi'nin imzalanmasından bir yıl sonra, Kuzey Carolina devrimci hükümeti, askeri çağdaki tüm erkekleri yemin etmeye zorlayan yasalar yarattı. Bu yemin onları yeni hükümeti desteklemeye bağladı. Bu yasadan muaf olan tek grup, dört Hıristiyan grubuydu: Quakers, Mennonites, Dunkers ya da Alman Baptistleri ve Moravyalılar. Ancak, yeminten kaçmak için, normal vergi oranından üç veya dört kat daha yüksek vergi oranları ödemek zorunda kaldılar.
