Davranışçılık Kurucu Babaları olarak bilinen iki kişi Edward Thorndike ve John Broadus Watson'tır. Her ikisi de kariyeri boyunca davranışlar okurken, Thorndike hayvanların davranışlarını incelemekle tanınırken, Watson çocukların davranışlarına odaklandı.
Edward Thorndike'nin deneyi, her biri kaçmak için kullanılan çeşitli yöntemleri incelemek için hayvanları kafeslere yerleştirmeyi içeriyordu. Onun inancı, hayvan kaçmadan hemen önce gerçekleşen davranışların serbest bırakılarak pekiştirilmiş olduğuydu.
John Broadus Watson, bir yaşında bir çocuğu ve beyaz bir fareyi içeren denemesi ile tanınır. Odak noktası, çocuğa beyaz bir fare vererek yüksek bir gürültüye neden olarak sıçandan korkmasını öğretmekti.
