Çağdaş kurgu, edebi sınırlar içinde kalmayı reddeden, küreselleşme sonrası insan kültürlerinde var olan gerçekleri, delilikleri, saçmalıkları, ironileri, komedileri ve çelişkileri yansıtmayı seçen yazarlar tarafından yazılmış literatür olarak tanımlanabilir. Sınır koymayan esnek bir terimdir, bunun yerine onları genişletmeyi teşvik eder. Çağdaş kurgu yazarları kendilerini ifade etmek için mevcut herhangi bir tekniği kullanır.
Çağdaş kurgu gerçek bir edebi hareket değildir. İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesinden bu yana zaman içinde gelişen ve sürekli bir değişim ve çelişki durumunda olan mevcut durum veya yazılı ve filme kurgu modeli olarak en iyi şekilde karakterize edilir. Çağdaş edebiyat, yazarlara ve çevrelerine bir cevap olarak gelişir ve tür sınırlamaları yoktur. Kesin bir başlangıç tarihi yoktur, ancak önceki edebi ve kültürel düşünce ve ifade biçimlerinde kökleri vardır.
I. Dünya Savaşı ve nesnel bir gerçek ya da ahlak olmadığı görüşü, yazarların eserlerinde gerçeğin geri kalanını sorgulamalarına, güvenilmez anlatıcıları icat etmelerine ve bilinç akışı gibi tamamen yeni yazma yöntemleri oluşturmalarına neden olur.
2014'ten itibaren mevcut çağdaş kurgu objektif gerçekler, kongre, ahlak veya ideoloji ile sınırlı değildir. Bunun yerine, yazarlar genellikle bu tür alanları ve modern kültürün ironi, sinizm, meta-kurgu, nostalji veya öznellik yoluyla hayal kırıklığına uğramasını vurgulamayı tercih eder. Çağdaş kurguların, gerçek dünyadaki bir ortamı olabilir ya da tarihteki gerçek dünya olaylarının etrafında dönmesi olabilir.
