Beowulf, Anglo-Saxon 'un bütünlüğünü ve saygınlığını içeren davranış ideallerini, kahramanca canavar cinayetleri yoluyla, hem cesaretini hem de son bölümde kral olarak, insanlarına sadakatini kanıtlayan davranış ideallerini temsil eder. Ancak bazı bilginler, Beowulf'un kendisini feda ederken krallarını terk ederek halkını kötüye kullandığını iddia etti.
Bununla birlikte, bu tür kahramanlık fedakarlığı, savaşçı değerlerine vurgu yapan Anglo-Sakson ile uyumludur. Her halükarda, nihai kaderi, kişisel tercihlerden ziyade, önyargı meselesi olarak yorumlanır.
Savaşçıdan krala geçişinde Beowulf, Anglo-Saxon'un nezaket ve bilgelik ideallerini temsil eder. Hrothulf’un aksine, Beowulf tahtın kendisi için arama yapmaz, onun yerine en uygun gördüğü adayı destekler.
