Psikologlar tarafından önerilen birincil motivasyon kaynakları içgüdüler, itici güçler ve ihtiyaçlar ve uyarılma seviyeleridir. Bunlar, bir kişinin harekete geçmesine neden olan içsel zihinsel güçlerdir.
İçgüdüleri doğuştan gelen davranış kalıplarıdır. Pek çok psikolog, bu sabit ve temel insan kalıplarına göre hareket etmemiz gerektiğini söylüyor. Öte yandan, aynı zamanda harekete geçecek biyolojik dürtülere de maruz kalıyoruz. Örneğin, gıdaya olan biyolojik ihtiyacımız bizi yemeye zorlayacaktır. Tahrik teorisi, bu tahrikleri yerine getirme konusundaki biyolojik ihtiyacımızı vurgular. Uyarılma teorisi, insanların içlerinde optimum uyarılma düzeyi üretecek şekilde davranmaya motive edileceği fikrine dayanır. Uyarılma ihtiyaçları yüksek olan insanlar yüksek uyarıcı davranışlarda bulunmak için motive edilebilirken, uyarılma ihtiyacı düşük olan kişiler genellikle daha bastırılmış faaliyetlere çekilirler.
Motivasyon, içsel veya dışsal bir kaynaktan gelebilir. İçsel motivasyon, yalnızca bir başarı duygusuyla kişisel memnuniyet elde etme arzusundan kaynaklanır. Dışsal motivasyon dış etkenleri içerir ve bir ödül alma veya tanınma arzusu ile yakından ilişkilidir. Motifler görülemediğinden, belirli davranışları gözlemlediğimiz için var olduklarını çıkardık.
