Aristo'ya göre mutluluk, insanın yaşamı boyunca iyi bir erdem uygulayarak elde edilen bir hedeftir. Olumlu davranışsal alışkanlıklar uygulamak insan yaşamının genel amacını nasıl kavradığını gösterir.
Aristoteles,Bir kişinin kendi yeteneklerini entelektüel olarak mutluluğun özünü göz önünde bulundurarak gerçekleştirerek mutluluğu başarmanın ilk adımı olduğunu söylüyor. Bir sonraki, iyi erdemler ve kötü alışkanlıklar veya koşullar arasında bir denge sağlamaktır.
Mutluluk maddi zenginlik değildir, manevi ya da başka türlü zevk değildir. Bununla birlikte, Aristoteles sağlık, istikrar, başarı ve hatta fiziksel görünümünün birinin genel refahında önemli faktörler olduğunu kabul eder. Buna rağmen, Aristoteles davranış alışkanlıklarının ve sadece iyi bir servetin olmadığını, birinin gerçekten mutlu olup olmadığını belirlediğini savunuyor.
