Emperyalizm çağında, İngiltere, İspanya ve Fransa, Afrika ve Güney Amerika'daki kolonilerle net bir avantaj kazandılar ve bu kıtaların daha çok tercih edilen bölümlerinin bazılarının kontrolünü ellerinde tuttular. Bu üç ülkenin denizlere erişimi, kolonileri kurmalarını ve sürdürmelerini kolaylaştırdı. Bununla birlikte, Almanya, geri kalan stratejik veya kaynak değeri olan birkaç bölge için savaşmaya bırakıldı.
Emperyalizm, bir ülkenin topraklarının veya kaynaklarının daha zayıf ülkeleri ele geçirerek genişlemesidir. Sanayi Devrimi'nden sonra, doğal kaynaklarında daha sınırlı olan gelişmiş milletlerin dışarıya bakması gerekiyordu. Afrika'da ihtiyaç duyulan kaynakları buldular. Emperyalizm, toprakları, işi yapmak için en uygun olanlar olan en üretken insanlar tarafından işgal edilmesi ve kontrol edilmesi gerektiği düşüncesiyle rasyonalize etti.
Birçok Afrika ülkesi, Avrupa ülkeleri tarafından, hükümet ve para kazanımlarına ilişkin haklarını imzalayan hükümler içeren ticari anlaşmalar olarak sunulan imza antlaşmalarına kandırıldı. Afrikalılar kendilerini aldatıldığını keşfettiklerinde, liderler Afrika'ya yayılan askeri direniş örgütlediler.
Sonunda, hükümetler tarafından düzenlenen büyük çaplı direnişe ve küçük ölçekli gerilla savaşına rağmen, Afrika direnişi teknolojik olarak gelişmiş Avrupa güçlerine yol açtı. Afrika’nın çoğu 1900’de sömürgeleştirilmişti.
