Zavallı bir yanlışlığın ünlü bir örneği, “doğa bir boşluktan nefret eder” bilimsel aksiyomudur; bu, doğanın kendini harap hissetme yeteneğine sahip olduğunu gösterir. Kültür eleştirmeni John Ruskin, 18. yüzyılın sonlarında insan duygularını, özelliklerini ve yeteneklerini doğal dünyanın yönlerine bağlamayı ifade eden terimi, 18. yüzyıl sonlarında şiirdeki yapay duygusallığı vurguladı. Zavallı hatalar bilim ve şiirde yaygın olarak kullanılır.
"Modern Ressamlar" adlı kitabında Ruskin, bir duyguyu sadık bir şekilde tanımlayan antropomorfizm örnekleri ile kendi görüşüne göre "gerçek olmayan" bir nitelik içerenleri ayırmaya çalıştı. İkincisinin bir örneği olarak, bir yaprağı "yapabildiği kadar dans ettiği" olarak belirten bir Coleridge şiirinden gelen bir çizgiyi kullandı. Yaprağın dans etme arzusunun karakterizasyonu, Ruskin'e göre gerçek bir duygu uyandırmaz ve böylece acınası yanıltıcılık yaratmaz. Aldığı diğer örnekler arasında bir çiğdemin "harcamak" olarak tanımlanması ve dalgaların şiirin kahramanı "ile dalga geçtiği" bir geçit vardı.
Shakespeare'in oyunları, "Bazıları Dünya'yı /Zavallı Diyordu" ve "MacBeth" ten sallandığını söylüyorlar "gibi birçok edebiyat yanıltıcı örneği içeriyor. Bir diğer ünlü örnek ise William Wadsworth'un "Yalnız Bulut Olarak Gezindim" şiirinin adı.
