Geçmişte, Yerli Amerikalılar üç farklı şekilde iletişim kurdular. Her ne kadar kabileler çeşitlilik gösterse de, hepsi bir tür konuşma dili, resim ve işaret dili kullandılar.
Konuşulan dil büyük kabileler arasında ve her kabilede farklı lehçelerde gelişmiş. Örneğin, Mohawk ve Cherokee halkı yüzlerce kilometre ayrı yaşadılar, ancak ikisi de Iroquois diline ait lehçeleri konuştu. Yerli Amerikalıların yazılı bir dili olmadığından, ne anlama geldiklerini açıklamak için sıklıkla gizlenmiş ya da ağaç kabuğu üzerine çizilen resimler kullandılar. İnsanlar ayrıca farklı bir dilin kabileleriyle iletişim kurarken el işaret dilini kullandılar. Gün boyunca, kendilerine dikkat çekmek için büyük, dumanlı bir ateş yakarlardı. Geceleri uzak mesafelerde görülebilecek büyük bir ateş yaratacaklardı. Sinyallerinin menzilini artırmak için, Yerli Amerikalılar ateşin ışığını yansıtmak için bakır veya mika aynaları kullanırlar.
Kabileler farklı iletişim yöntemlerine sahip olduklarından, her ikisinden de farklı olan ve uzaklarda yaşayan kabilelerle iletişim kurabiliyorlardı. Modern zamanlarda, Amerikan yerlileri, eski iletişim yollarını canlı tutmaya çalıştıkları halde, hem yazılı hem de konuşma İngilizcesi kullanarak diğer kabilelerle ve yerlilerle iletişim kurmaya devam ediyor.
