C programlama dilini kullanma gibi yapısal programlama daha fazla bilgisayar belleği kullanır. Yapılandırılmış yaklaşım kullanılarak geliştirilen bir program, içindeki modül sayısı belirli bir aralığı aştığında düşük performans gösterebilir. Yaklaşım, belirli bir problemin çözümüne doğru daraltılmıştır ve geniş kapsamlı bir yöntem olan nesne yönelimli programlamanın faydalarından yoksundur.
Yapısal programlama, büyük programların geliştirilmesi için uygun değildir ve herhangi bir kod kümesinin yeniden kullanılmasına izin vermez. Kararsız bir yapıya neden olan ve işlevlerin, işlemlerin veya kontrolün kötü yürütülmesine neden olan işlevselliğin adım adım iyileştirilmesiyle uygulanır. Bu zayıflıklar, programcıların sadece yapılara odaklanan ve veri yapılarına odaklanan programlama tekniklerini keşfetmesini gerekli kılmaktadır.
Yöntem yukarıdan aşağıya bir yaklaşımı izler; bu nedenle, tek bir tepesi olmayan gerçek hayat sistemlerinin zorluklarını ele almakta başarısız oluyor. Nesneye yönelik programlama tercih edilir, çünkü yapılandırılmış alternatifin aksine, programcıların bir programın ortasındaki gibi herhangi bir noktadan bir programın sonuna veya sonuna doğru ilerlemelerini sağlar. Kodları bir programda tekrar kullanılabilir.
Yapısal programlama, akış çizelgeleriyle kullanımı ve daha küçük parçalara ayrılması gibi güçlü yanlara sahiptir. Yaklaşım modüle göre modülleri test etmek ve düzeltmek kolaydır. Bakımı kolaydır.
