Walt Whitman'ın şiirindeki "Gürültüsüz, Hasta Örümcek" konuşmacısı ruhunu yansıtıyor, metafor olarak bir örümcek kullanıyor. Çalışmakta olan yalıtılmış bir örümceğin ne zaman çalıştığını anlatıyor. Bir web çevirerek onun etrafında bağlantılar yapmak.
Konuştuğu örümcek küçük bir alanda “izole edildi” ve kendisini çevre bölgelere doğru fırlatmaya çalışıyordu. İkinci stanzada konuşmacı, kendi ruhuna hitap ediyor, örümceğe benzer şekilde "çevrelenmiş, birbirinden ayrı, alan okyanuslarında" olduğunu söylüyor. Ruh örümcek gibidir, kendisini fırlatır, etrafındakilerle bağlantı kurmaya çalışır, içinde bir ağ oluşturur.
