Wagner Yasası, Amerikalı işçilerin özel işverenlerden aldıkları intikam korkusu olmadan sendikalaşma haklarını korur. Ulusal Çalışma İlişkileri Yasası olarak da bilinen Wagner Yasası, Ulusal Çalışma İlişkileri Kurulunu kurdu ve bu hakkı sağladı Özel sektördeki çalışanlar için toplu iş sözleşmesinin yapılması.
1935 yılında, Başkan Franklin D. Roosevelt, Wagner Yasasını yasa ile imzaladı. Bu işçi dostu yasa, Roosevelt’in Yeni Anlaşma döneminde siyasete ilerici yaklaşımının bir parçasıydı. Bu kanunun yürürlüğe girmesinden önce, işçiler teorik olarak sendikalar halinde örgütlenebildiler, ancak işverenleri bu örgütü casusluk yaparak, zorlayarak, işten çıkararak ve sorgulayarak engellemek için çalışabilirlerdi. İşçiler ve işverenler arasındaki mücadele, şiddet uygulayabilir, polis ve özel güvenliğin sendika yanlısı işçilerle çatışmasına neden olabilir. Artık işçilerin yankı korkusu olmadan sendikalaşmaları ve toplu olarak işverenleriyle pazarlık yapmaları ve hatta grev yapmaları mümkün.
