New Jersey Planı ile Virginia Planı arasındaki fark, Kongre’de önerilen eski eşit temsiliyettir ve bu önerilen devlet temsilleri nüfus tarafından belirlenir. Bu planlar bir devlet grubu tarafından önerildi. delegeler 1787 yılında Anayasa Konvansiyonunda toplandılar. Birkaç ay sürmesine rağmen, delegeler nihayetinde Büyük Uzlaşma olarak bilinen şeyin üzerinde anlaştılar.
Virginia Planı, Virginia'yı temsil eden bir temsilci olan James Madison tarafından önerildi. Bu plan, üç ifade yetkisi olan güçlü bir hükümeti destekledi: yasama, yürütme ve yargı. Madison, iki ayrı yasama meclisinin kurulmasını ve tüm devletlerin 3 ve 7 yıl için seçilen üyeler tarafından temsil edilmesini savundu; bununla birlikte, Virginia Planı bir eyaletteki vatandaşların sayısına göre devlet temsilinin yapılmasını istedi.
Küçük devletler bu plana karşı çıktılar çünkü kongrede kontrollerini sınırladı. New Jersey Planı, tüm devletlerin eşit temsil ettiği tek bir yasama meclisini istedi. Sonunda, her iki plan da reddedildi.
Anayasa Konvansiyonunda bir delege olan Roger Sherman, Temsilciler Meclisi'nin kurulmasına yol açan iki odalı bir Kongre önerdi. Nihayetinde delegeler, her bir devletin nüfusuna bağlı olarak Temsilciler Meclisi'nde devlet temsili olan iki senatör tarafından her bir devletin temsil edilmesine karar verdiler.
