Bir televizyondaki resimlerin nasıl kullanılacağına bağlı olarak, ne tür bir teknolojiyi kullanır, ancak hepsi insan beyninin piksel adı verilen küçük renkli noktalardan tutarlı bir sahne kurma kapasitesinden yararlanır. Bu pikselleri iletmek için kullanılan en yaygın üç teknoloji, HowStuffWorks'e göre katod ışını tüpü, sıvı kristal ekran ve plazma ekranıdır.
Katot ışın tüpü veya CRT, en eski televizyon teknolojisidir. Bir cam tüpün vakumunda ısıtılmış bir filament içerir. Filament, odaklanmış ve hızlandırılmış elektronlar yayar, böylece tüpün sonunda ekrana vururlar. Televizyonun içindeki direksiyon bobinleri, elektronları yatay veya dikey olarak hareket ettiren manyetik bir alan oluşturur. Ekran elektronlar çarptığında renkle parlayan farklı fosforlarla kaplanır.
Likit kristal ekranlar veya LCD'ler ve plazma ekranlar, hacimli katot tüpüne olan ihtiyacı ortadan kaldırarak daha hafif, enerji açısından daha verimli televizyon yayını sağlar. LCD'ler, bir elektrik akımı uygulandığında arkasındaki ışığı çeşitli şekillerde düzenleyen sıvı kristallere dayanır. Öte yandan, plazma ekranları anlamlı bir görüntü oluşturmak için birçok küçük floresan lambayı üç farklı renkte aydınlatarak çalışır.
