Metrik kalıplar, şairin bir şiir çizgisinde gerilmiş ve gerilmemiş heceleri düzenleyerek ritim yaratma biçimini ifade eder. Çizginin uzunluğu ile birlikte, metrik desenler bir şairin kullandığı en temel tekniktir ritim oluşturmak için. Şairler bu amaçla bir dizi farklı metrik kalıp kullanmaktadır.
Şiirde bulunan en yaygın beş metrik desen veya metre, iambik, anapestik, trokaik, spondaik ve daktilistir. Temel metrik birim bir ayak olarak bilinir. Bir ayak, gerilmiş ve gerilmemiş hecelerin bir birleşimidir. Bir ayak veya 10 ayaklık bir şiir çizgisi oluşturulabilir. Bir gerilmiş hece, ardından gerilmemiş bir hece, bir iambik ayağın bir örneğidir; oysa, anapest bir ayağın gerilmiş bir hece izlediği iki gerilmemiş hece vardır. Çoğu durumda, bir ayak iki veya üç heceli birim içerir. Metrik desenler, lirik şiirinde önemli bir rol oynamaktadır. Her şiir lirik değildir, bu nedenle her şiir metrik bir desen içermez. Sayaçsız bir şiir serbest ayet olarak adlandırılır. Basit metrik desenler genellikle İngiliz şiiriyle ilişkilendirilir. Örneğin, Shakespeare’in tüm oyunları kafasız olarak da bilinen kafasız iambik pentametrede yazılmıştır. Sonetleri geleneksel kafiyeli iambik pentametrede yazılmıştır.
