Neolitik Barınaklarla İlgili Bazı Gerçekler Nelerdir?

Uzun Neolitik dönem boyunca, M.Ö. 6800 - 3200 yılları arasında, kalın ahşap direkler, temel ve duvarlar için kil ve taş kullanılarak barınaklar inşa edilirken, çatılar ağaç gövdeleri, kil ve samandan yapılmıştır. > Diğer özellikler bölgeye ve barınağın erken, orta veya geç Neolitik dönemde inşa edilip edilmediğine bağlı olarak değişmiştir.

Neolitik dönem boyunca insanlar, çiftlik yapmayı, evcilleştirmeyi ve yiyecek saklamayı öğrenirken insanlar giderek daha az göçebe oldu. Koruma için yerleşim yerlerinde yaşadıkları çiftliklere ve sürülere yakın kalıcı konutlar tercih etmeye başladılar. Neolitik Çağ'ın erken dönemlerinde barınaklar müstakildi, tek odalı kulübeler dikildi. Avrupalı ​​çiftçiler, pencereleri ve bir kapısı olmayan, uzun evler adı verilen bu kulübelerin daha büyük versiyonlarını yapmaya başladı. Evin en karanlık kısmı tahıl depolamak, ortada uyumak ve yemek yemek için orta kısım ve iş için kapının yanında bulunan en hafif kısımdır.

Orta Neolitik dönemde taş temelli ve kerpiç duvarlı evler ortaya çıkmış ve geç Neolitik döneme kadar devam etmiştir. Uzun evler gibi, bu konutlar tek odalı dikdörtgen yapılardı. Bazılarında ayrıca açık veya kapalı bir sundurma vardı. Yunanistan'ın merkezinde, insanlar iç mekan destek duvarları ve mekanın ortasında bir sıra direk ile iki katlı evler inşa etmeye başladı.