Onayın gizlenmesiyle Katolikler, İsa'nın yolunu izlemeyi ve başkalarına manevi olarak hizmet vermeyi taahhüt eder. Onay, Mesih'in öğretileriyle yaşamaya bilinçli bir bağlılık beyanıdır. Teyit, birini ruhsal olarak Mesih ile bağladığına inanılan vaftizin kutsallığını izler.
Katolik kilisesi, genellikle bebeklik döneminde veya bir birey dönüştürülürken vaftiz gören herkesin de onaylanması gerektiğini öğretir. Bebek olarak vaftiz olanlar için, onay çocukluktan erişkinliğe geçişin bir ayin ve daha olgun bir maneviyat ve Hıristiyanlık anlayışı olarak görülmektedir. Kişisel taahhüt, onayların saklanmasında kritik öneme sahiptir.
Tanrı ve Mesih ile daha güçlü bir bağlantı ve bu bağlantılarla gelen armağanların, kiliseyle artan bir bağlantı ile birlikte, onaylamanın etkileri olduğu anlaşılmaktadır. En önemlisi, onaylama, kişinin günlük yaşamın inanç temelli sözleri ve eylemleriyle kanıtlandığı gibi, Mesih'in misyonu ile güçlendirilmiş bir ilişkisini temsil eder.
Onay ritüelinin önemli bir kısmı, rahip onaylananların alnlarında bir çarpı işaret ettiğinde meydana gelir. Bu işaretleme, balzam kokusunun eklendiği, chism denilen kutsal bir yağ ile yapılır. Kokulu yağ ertelemeyi ve onayı takiben birini çevreleyen zarafeti temsil eder.
