"Julius Caesar" oyunundaki durumsal ironinin bir örneği, Sezar'ın Senatörler tarafından öldürülmeden kısa bir süre önce "Kuzey Yıldızı gibi sabit" olduğunu açıkladığında, Sahne 3, Sahne 1'de gerçekleşir. Durumsal ironi, bir sonuç beklenenden oldukça farklı olduğunda ortaya çıkar.
Bu örnekte, Sezar'ın kendisi durumsal ironi kurbanıdır, çünkü Kuzey Yıldız ile karşılaştırmasıyla hareketsiz, sürekli ve ölümsüz olduğunu ima eder. Ancak sonuçta, Senatörler bunun doğru olmadığını kanıtladı. Durumsal ironi Sezar'ın ölümünü de oyunda takip ediyor. Senatörler, Roma'yı Sezar adından öldürerek öldürmeyi umuyor, ancak oyunun sonunda, Sezar adı, Roma'nın takip eden tüm yöneticileri için bir unvan haline geldi.
