İngilizler, sömürgelere borçtan çıkmaları için vergi verdiler. Kolonilerin Parlamento’da temsili olmadığı için, İngiliz yönetimi altındaki Amerikan sömürgelerine yasalar itiraz edilemez. İngilizler ayrıca denizin kontrolünü ele geçirdi, bu da kolonistlerin İngiltere'nin onayı olmadan diğer uluslarla ticaret yapamayacağı anlamına geliyordu.
İngilizler hazinesini 18. yüzyılın ortalarında askeri çabalarla harcadılar. Çok fazla borç kaldı ve onları ödeyecek parası kalmadı. Sömürgeciler sevk ettikleri mallar için halihazırda vergilendirilmiş olsalar da, İngiltere vergileri toplarken bir miktar kayıtsız kalmıştı. Çanta ipleri gerildi ve vergiler sıkı bir şekilde uygulandı. İngiltere, sömürgelere karşı vergi yasalarının uygulanmasının bir sonucu olarak gelirdeki önemli artışı serbest bıraktığında, onları gelir kaynağı olarak görmeye başladı. 1764 yılında Parlamento da kolonilerde para üretimini yasaklayan bir yasa çıkardı. O andan itibaren, İngiltere’ye tüm vergiler kilo olarak ödenecekti. Sömürgelere özgü para birimleri bir süredir sömürgeler arasında dolaşıyordu ve birçok sömürgecinin vergi ödemek için pound olarak yeterli para birimi yoktu. Ancak İngiltere, Pul Yasası'nı geçerek yaralanmaya hakaret ekledi. Pul Yasası, tüm yasal belgelerin sömürgecilerin satın almak zorunda kaldığı özel bir pulla mühürlenmesini gerektiriyordu. Nihayetinde, sömürgeciler, Parlamento’da Devrim Savaşı’na yol açan hiçbir sesini duymadan vergilendirilmek için birleştiler.
