ACLU'nun kurucularından biri olmak için körlük ve sağırlığın üstesinden gelmekle ünlü Helen Keller, bu engellerle doğmadı. Tarihçiler, 1882'de ya kırmızı ateş ya da menenjit geçirdiğine inanıyor, bu da görme, duyma ve konuşma kabiliyetini yitirmesine neden oldu.
Keller 27 Haziran 1880'de Alabama, Tuscumbia'da doğdu. İlk yıllarında temel bir iletişim şekli geliştirdi; Ancak, hüsranları ve öfkesi nedeniyle, rutin olarak vahşi saldırganlık ve öfke nöbetlerine düştü. Bu davranışla mücadele etmek ve onun engellilikle baş etmesine yardımcı olmak için, ailesi, Helen'i Perkins Enstitüsü'ne götürmelerini öneren Alexander Graham Bell ile bir araya geldi. Enstitüde, aile Anne Sullivan ile tanıştı ve Helen'ı öğretmesi için onu kiraladı.
Keller, Sullivan'ın yardımıyla parmaklarını büyülemeyi öğrendiği ilk kelime "bebek" idi; Ancak, Helen'in öfke devam etti. Sullivan, kendisi ve Helen'in birebir çalışmaktan izole edilmesini önerdi ve aile, ikisini gerekçeyle bahçeye koydu. Bu kır evinde, Anne ve Helen, bir noktada günde 30 kelime öğrenerek olağanüstü bir ilerleme kaydetti. Helen, 1890'da, Horace Mann Sağırlar Okulu'ndaki resmi konuşma derslerine başladı; bu, başkalarının onu anlayabilmesi için tutarlı bir şekilde konuşmayı öğrenmek için 25 yıllık bir mücadelenin başlangıcı oldu.
