“Çocukları Hayal Etmek: Bir Reverie”, İngiliz yazar ve eleştirmen Charles Lamb (1775-1834) tarafından yazılmış bir makaledir. Anlatım hafızasından kendisinin ve onun güzel köşküne, daha sonra çocukların büyükannesine, amcasına ve en sonunda annesine doğru sürüklenir. Aniden, anlatıcı onun çocuğu olmadığını ve anılarında ve hayallerinde tamamen kaybolduğunun farkına varır.
Kuzu, okuyucuya anlatıcının dolaşan ve rüya gibi durumuyla ilgili ipuçları verir. Denemenin kendisi, ton veya konudaki değişimleri betimlemek için paragraf kesmesi olmayan tek bir metin bloğundan oluşur. Kuzu böylelikle geçmişine olan gücüne ve melankolik güzelliğine verdiği güçlü haberi sergilemek için mükemmel bir form oluşturur.
Lamb’ın anlatıcıya hikayeyi hayali çocuklara anlatması kararı, anlatıcıya geçmişe duyulan özlemi daha da vurgular. Anlatıcı, çocuklarının büyük anneannesinin gençliğinde “en iyi dansçıya saygı duyulduğunu” ve bundan hemen sonra “Alice'in küçük sağ ayağının istemsiz bir hareket oynadığını” not eder. . Çocuklar, amcalarının hatıralarına pathos ile tepki verirler. Ağlayanlar, anlatıcıya olması gerektiğini hissettiği gibi. Çocukların varlığı, anlatıcıya, sonsuza dek değerli ve sonsuza dek kendisine kaybedilen insanlara ve yerlere geri dönme yönündeki yoğun istekliliğine işaret ediyor.