Karıncalar gevşek bir şekilde üç kategoriye ayrılabilir: her ikisini de besleyen tatlı seven karıncalar, yağ seven karıncalar ve marangoz karıncaları. Haşere kontrolü açısından, genellikle birincil tercihlerine göre sıralanırlar. Sıklıkla, keskin çöp tenekelerini veya artık evcil hayvan yiyeceklerini hedef alan bulundu, karıncalar yiyecekleri koku ile takip ediyorlar ve genel olarak yiyecek ve suya kolay erişimi olan her yerde bulunabilirler.
Şeker tercihi güçlü olan karınca türleri, kontrol edilmesi en kolay olanıdır. Karıncalar diyetlerinde daha geniş çeşitlilikte yiyeceklere sahip olduklarında, koloninin maruz kalması azaldıkça zehirli yem tuzaklarını daha az etkili hale getirir. Ek olarak, eğer kimyasal haşere kontrolü çalışmıyorsa, üzerlerine kaynar su dökülerek dış ortamdaki karınca höyükleri yok edilebilir.
Karıncalar ayrıca, biber, tarçın, boraks, tuz, karabiber ve naneden uzak durup, bazı kokuları sevmezler. Sade su, karıncaları çeken kokuları uzaklaştırmanın etkili bir yolu olmasa da, sayaçları ve yüzeyleri sirke ve suyla birlikte kullanmak veya sabunlu su etkinliğini artıracaktır. Ek olarak, özellikle karıncalara yatkın olan bölgelerde, çöp parçalarında yiyecek bırakmayın, çünkü çöp parçalanması işlemi daha da güçlü ve daha çekici bir koku salgılamasına neden olur.
